İkinci Kosova Savaşı, 1448 yılında Sultan II. Murad önderliğindeki Osmanlı ordusu ile Janos Hunyadi önderliğindeki Macar ordusu arasında gerçekleşmiş ve Osmanlı ordusunun zaferiyle sonuçlanmıştır.

Varna'da Osmanlı ordusunun elde ettiği önemli galibiyete rağmen, Eflak, Mora ve Arnavutluk'ta baş gösteren isyanlar, Avrupa'daki Hristiyanların bir Haçlı Ordusu kurarak Osmanlıları Balkanlar'dan atabilme umudunu artırdı. Hunyadi Janos'un liderliğinde oluşturulan 70.000 kişilik Haçlı Ordusu, Peşte'den harekete geçti. Amaç, ilk olarak Sırbistan'ı işgal etmek ve ardından Kosova önlerindeki Osmanlı ordusunu baskına uğratmaktı. Bu planlardan haberdar olan Sultan II. Murad, 60.000 kişilik bir ordu kurarak Kosova önlerine geldi. İki güç arasındaki karşılaşma an meselesiydi.

18 Ekim 1448 sabahı hafif çarpışmalarla başlayan savaş, öğle saatlerinde Haçlı ordusunun üç koldan taarruzu ile kızıştı; fakat Haçlı ordusu bu saldırıdan bir sonuç alamadı. Gece olunca bir taarruz daha başlatan Janos Hunyadi birlikleri, ikinci defa geri püskürtüldü. İkinci gün sabahı yeni bir atağa geçen Haçlı ordusu, Sultan II. Murad'ın savaş stratejisi karşısında büyük kayıplar verdi. Saldıran Haçlı ordusu karşısında iki kolda bulunan birliklere geri çekilme emri veren II. Murad, merkez güçleri olan Yeniçeri ve Azap kuvvetlerinin yerinde kalmalarını emretti. Kenar birliklerin geri çekilmesini gören Haçlı ordusu, İkinci Kosova Savaşı'nı kazanacaklarını düşünerek kanatlardan saldırıya geçtiklerinde, Azap ve Yeniçeri kuvvetleri biraz geri çekilip kenar birlikleri ani bir manevra ile Haçlı ordusunu çembere aldılar. Bu esnada mağlup olacağını anlayan Hunyadi Janos savaş meydanından kaçtı.

19 Ekim sabahı Haçlıların kurdukları son barikatların yıkılması ile Osmanlı ordusu kesin bir zafer kazandı. İkinci Kosova Savaşı, Osmanlı'nın kuruluş dönemindeki en kanlı ve çetin savaşlardan biridir.

İkinci Kosova Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkanlar'daki hakimiyetini pekiştiren ve Avrupa'da Osmanlı karşısında direnişin kırılmasına yol açan önemli bir olaydır. Bu zaferle birlikte Osmanlı ordusunun askeri gücü ve stratejik becerileri bir kez daha kanıtlanmış, İslam dünyasında itibarları artmıştır. Ayrıca, savaş sonrası Avrupa'da Osmanlı İmparatorluğu'nun ilerleyişine karşı direniş azalmış ve Osmanlılar Balkanlar'daki fetihlerini daha da genişletme fırsatı bulmuşlardır.