II. Osman, tahta çıktığında ilk olarak Lehistan meselesini ele aldı. Lehistan, bir müddet önce Osmanlı Devleti'nin himayesinden çıkmış ve 1617 yılında bu konuda bir antlaşma imzalanmıştı. Ancak, Lehistan kısa sürede bu antlaşma hükümlerini ihlal etti. Bunun üzerine Osmanlı ordusu, Lehistan'a karşı bir sefer düzenledi.

Bosna Hersek ve Hırvatistan Genel Valisi Vezir İskender Paşa'nın komuta ettiği ordu, Kırım Hanı Canibey Giray, Rumeli Genel Valisi Vezir Yusuf Paşa ve akıncı komutanı Koca Hızır Paşa gibi önemli askerlerin gayretiyle, 20 Eylül 1620'de Stanislas Zolkiewsky'nin başkomutanlığındaki büyük Leh ordusunu bozguna uğrattı. Bu savaşta Leh ordusu 10,000 ölü verdi. İskender Paşa, 17 gün içinde 50,000 düşman askerini yok etti ve 120 top ile sonsuz ganimet ele geçirildi. Bunun üzerine, Lehistan barış talep etti ancak Osmanlı Hükümeti bu teklifi kabul etmedi ve barış görüşmeleri için gelen Leh heyetini İstanbul'a sokmayıp geri çevirdi.

II. Osman'ın başkomutanlık ettiği Lehistan Seferi 8 ay, 18 gün sürdü. Bu savaşta Doğu Avrupa'nın kilidi sayılan Hotin Kalesi ile Podolya eyaleti alındı. Lehistan Krallığı, III. Murat devrinde olduğu gibi yeniden Osmanlı Devleti'nin himayesini kabul etti ve vergiye bağlandı. II. Osman, Ortodoks dünyasını olduğu gibi Protestan dünyasını da Türk egemenliğine almak ve Baltık Denizi'ne çıkmak istiyordu. Ancak, Yeniçeri Ocağı bu seferde büyük liyakatsizlik ve gayretsizlik gösterdi. Padişahın büyükbabası III. Mehmet devrinde Şeyhülislam Hoca Sadettin Efendi'nin bu ocağı düzenlemek veya söndürmek fikri, II. Osman'da sabit bir düşünce oldu.

II. Osman, Lehistan Seferi sırasında Yeniçeri Ocağı'nın gösterdiği disiplinsizlik ve gayretsizlik nedeniyle bu ocağın ıslah edilmesi gerektiğine karar verdi. Genç Osman, Yeniçeri Ocağı'nı modernleştirmek ve daha etkin bir hale getirmek amacıyla çeşitli reformlar yapmayı planladı. Ancak, bu reformlar Yeniçeriler arasında büyük bir huzursuzluğa neden oldu ve bu huzursuzluk sonunda II. Osman'ın tahttan indirilmesine ve öldürülmesine yol açtı.

II. Osman, Osmanlı Devleti'ni modernleştirmek ve merkezi otoriteyi güçlendirmek amacıyla çeşitli reformlar yapmayı planladı. Bu kapsamda

• Yeniçeri Ocağı'nın ıslahı
• devlet yönetiminde liyakat esasının getirilmesi
• mali reformlar

gibi adımlar atmayı hedefledi. Ancak, bu reform çabaları Osmanlı Devleti'nin geleneksel yapısına karşı bir tehdit olarak görüldü ve bu nedenle büyük bir direnişle karşılaştı.

Genç Osman dönemi, Osmanlı Devleti'nde reform çabalarının başladığı ancak bu çabaların mevcut yapıya karşı büyük bir direnişle karşılaştığı bir dönem olarak tarihe geçmiştir. II. Osman'ın Lehistan Seferi'ndeki başarısı ve reform çabaları, Osmanlı Devleti'nin modernleşme sürecinde önemli bir yer tutmaktadır. Ancak, Yeniçeri Ocağı'nın direnişi ve bu direnişin sonucunda II. Osman'ın tahttan indirilmesi, bu reformların hayata geçirilmesini engellemiştir.