Son padişah hangi dönemde hüküm sürmüştür?

Osmanlı İmparatorluğu'nun son padişahı VI. Mehmet, diğer adıyla Vahideddin, 1918 ile 1922 yılları arasında hüküm sürmüştür. Bu dönem, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş aşamasına denk gelmektedir ve bir dizi siyasi, ekonomik ve sosyal krizi barındırmaktadır.

VI. Mehmet, tahta çıktığı 4 Temmuz 1918 tarihinden itibaren, Osmanlı İmparatorluğu'nda ciddi bir istikrarsızlık dönemine şahit olmuştur. I. Dünya Savaşı sonrasında imzası atılan Mondros Mütarekesi ile birlikte ülke, fiilen işgallere maruz kalmış ve Osmanlı Devleti'nin varlığı tehdit altına girmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu, I. Dünya Savaşı'nın ardından müttefik devletleriyle yaşadığı çatışmalardan kaynaklanan büyük bir yıkım ve parçalanma sürecine girmiştir.

Mütarekenin ardından, İstanbul ve Anadolu'nun bazı bölgeleri işgal altına alınmış; bunun sonucu olarak Kurtuluş Savaşı başlamıştır. Bu savaş, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuna zemin hazırlamıştır.

VI. Mehmet'in yönetimi altında Osmanlı devlet yönetiminde çeşitli reformlar ve değişiklikler düşünülmüş, ancak bu çabalar çoğunlukla başarısız olmuştur.

Döneminde Osmanlı Meclisi, sık sık dağılmış ve hükümetin yetkileri genişletilmiştir. Bu durum, padişahın otoritesini artırma çabası olarak yorumlanmıştır.

Son yıllarda bazı modernleşme girişimleri de olsa da, bu çabalar da emperyal çöküş ve işgaller nedeniyle sınırlı kalmıştır.

1922 yılına gelindiğinde, Milli Mücadele zaferle sonuçlanmış ve 1 Kasım 1922'de saltanat kaldırılmıştır. VI. Mehmet, bu tarihten sonra ülke topraklarını terk etmek zorunda kalmıştır.

29 Ekim 1923'te Türkiye Cumhuriyeti'nin ilan edilmesiyle birlikte, saltanat tamamen sona ermiştir ve Osmanlı İmparatorluğu tarih sahnesinden silinmiştir.

Sonuç olarak, VI. Mehmet Vahideddin, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş döneminde hüküm sürmüş ve bu dönemdeki politikalarının sonuçlarına tanıklık etmiştir. Bu tarihsel olaylar, Türkiye'nin modernleşme çabalarının temellerinin atıldığı önemli bir geçiş dönemini işaret etmektedir.